Ne oluyo ki ^_^

Günaydınn canlarım benim :) bu blogu açarken ilgilenenlerin sayısı 500 ü geçmez derken 1500 leri görüyorum ve çok hoşuma gidiyor.İyki varsınız.Geçmiş yazılarıma bir baktımda valla daha orjinal bir kızmışım ben be beddualarımda kendi çapında gayeet iyimiş :))

Yazılarımdaki performans düşüklüğü beni mutsuz etmiyor ama geçiyor demekki  .Çünü acı çeken ,canı çok yananların işidir yazmak. İçinde söyleyecek milyonlarca laf vardır anlayacak hiç kimse kendine yönelirsin sende başlarsın yazmaya .. Yazarken içinde yanan o ateşi gözyaşları körler.Okurken birdaha yaşarsınaynı şeyleri.. Acı hiç geçmez acıtan hiç unutulmaz..

Zaten benimki aşk acısı değildi yavaş atın çiftesi pek olur cinsinden bir şeydi bir çeşit travma bu ama ne olursa olsun üzüldüm kırıldım incindim ..Beni bu kadar üzeni de bunu bana yaşatanı da asla unutmayacağım ama yerine yenileri gelecek ve bir gün mutluluktan gözüm bu acıları görmez olacak  işte o gün acıtanların acıyacağı gündür haydi bakalım  :)