Fazlasıyla kimsesizim bugünlerde .. Konuşamıyorum kimselerle .. Defalarca kandım inandım ama yine kaybettim 2 geri 1 ileri bir ilişki için herşeyimi heba ettim denmiyor..
Her yerde herşey de o var .. Beni burada bıraktı ..Benden burada vazgeçti ..Beni burada ağlattı..
Yaktım herşeyini dün, bana yazdığı notlar vardı vermeye kıyamamıştım ayrılırken , kokusu vardı üzerinde nasıl kıyabilirdim ki özledikçe koklardım ..Öfkeliyken koklardım..Severken koklardım içim onunla dolardı yine .. Zor oldu ama son kez koklayıp yırttım bütün notları kutuyu bana son yazdığı senden hiç bir şikayetim yok seni çok seviyorumlarla dolu kağıdı ...
Çok ağır bu kez kendimle baş başa kalmamaya çalışıyorum aynaya bakmamaya ,onu görüyorum her yerde seni seviyorum aşkım diyor kıyamıyorum geçiyor bütün öfkem ..
Ama bitmeli onu unutmam gerektiğinin farkındayım bu kez en zoru da bu ben hep savundum onu kendime hep bir umudum vardı bu kez umudumu da alıp gitti..
Aslında o bu ilişkinin başından beri hep gitmek istedi hiç sevmemiş beni sevse dayanamazdı kıyamazdı oda ..
Ben hayal kurarken kulaklarını tıkamış bana ..
Öperken kadın olduğum için öpmüş kadını olduğum için değil ..
Sarılırken ..
Sarılmıyordu uzun zamandır sevmedi beni hiç ona ne yaptım bilmiyorum ama en çok istediği şeydi benimle yatmak onu yapamadı belki ama hayatımın amına koydu ve gitti ...
Hoşçakal aşk eş bu kez gerçekten gitmelisin ...
ALS hastalığının olayı şudur ;Vücut sıcağı ya da soğuğu kısacası acıyı hissetmez.Yani (gerçekten) destek vermek için yapmanız gereken şuydu,kafanızdan aşağı buzlu su dökülür (nedense sıcak su değil) ve siz yiyorsa ona tepkisiz kalırdınız çünkü hastalığın olayı o.Destek budur o acıya rağmen öylece durmaktır.Ama çığlık atıp gülmeniz bağırıp çağırmanız bunun çok zıttı bir olaydır.Yani destek lafının yanından bile geçmeyen bir tavırdır.Arada bayağı fark var,bilgilerinize.