" Onlara mutluluk verin; sizinki size gelir. "

500 kişi bir seminerdeydi. Birden konuşmacı durdu ve bir grup çalışması yapmaya karar verdi. Herkese bir balon vererek başladı. Herkes gazlı kalemle balonuna adını yazmalıydı. Sonra bütün balonlar toplandı ve bir odaya kapatıldı.Katılımcılar odaya alındı ve 5 dakika içinde üzerine isimlerini yazdıkları balonu bulmaları söylendi. Herkes deli gibi kendi adını aramaya başladı, insanlar çarpıştılar, bir birlerini ittirdiler, tamamen bir kaos ortamı oluştu.5 dakikanın sonunda kimse kendi balonunu bulamamıştı.Konuşmacı bu sefer herkesin bir balon almasını ve üzerinde adı yazan kişiye o balonu vermesini söyledi. Bir kaç dakika içinde herkes kendi balonuna kavuşmuştu.Konuşmacı dedi ki: "Yaşamımızda bunu görüyoruz. Herkes deli gibi mutluluğu arıyor ve nerede olduğunu bilmiyor. Bizim mutluluğumuz başkalarının mutluluğunda gizlidir. Onlara mutluluk verin; sizinki size gelir. Ve insanların yaşam amacı da budur...mutluluğun peşinden gitmek."

Tiffany Justin Moore

Neden mutsuzum diye sormuyorum bile kendime..

yine yeniden mutsuzum. Çok şükür ki hiç bir şey değişmeden devam ediyor . değişen tek şey benim 5 para etmez insanlara inanıp güvenmem. Eşek olan çukura bir kere düşer derler ben eşeklikten de terfi ettim artık. Ona kaç kere inandım kaç kere affettim sayısını bilmiyorum. Her seferinde başlarken umutlarım vardı.Bu kez olacak ! Bu kez beni çok mutlu edecek! Çok hayalperestim.Sonuç hep aynı oldu ama hayal kırıklığı .. Biliyorum okuyacaksın bunu. Evden değil ama senden kaçıyorum. Allah belanı versin!. Kendi derdine düş ki hayatımı daha fazla mahvetme!

Yüreğime Takılıyorsun Hazmedemiyorum !

Gördüklerim her gün bir kat daha şaşırtıyor beni .. Nasıl olur da karı kız meraklısı birine dönüşür bu adam.Sevinmeli miyim üzülmeli mi bilmiyorum her saat başı yeni kızlarla arkadaş oluyor. Canı ciğeri oluyor kızlar bir anda canın ciğerin yansın ne diyeyim ADAM. Seni gördükçe benim yanıyor çünkü. Keşke gidişini hazmettikten sonra arayışa çıksaydın yüreğime takılıyorsun hazmedemiyorum !

Çay iyidir bazen ..

Bir süre sonra hissetmemeye başlıyorsun mesela.. Ne olursa olsun düşmeyeceğini, kim olursa olsun seni düşüremeyeceğini anlıyorsun.. Katlanamam dediğin şeylere katlanıyorsun.. İnsanları ve söylediklerini o kadar çok umursamıyorsun ki bir süre sonra.. Tepki bile vermiyorsun.. Kimseye bel bağlamamayı öğreniyorsun.. Birileri ölse bile bir şey hissetmeyeceğini düşünüyorsun.. O çok sevdiğin, çok bağlandığın insanı birileri sahiplense de ağlamıyorsun, gitse de ağlamıyorsun.. Değer verdiğin şeyleri kaybedince içinden hiçbir şey kopmuyor mesela.. En kötüsü de bir şeylerden, birilerinden nefret bile edemiyorsun.. Boş gözlerle olan biteni izleyip arkanı dönüp gitmeyi öğreniyorsun.. Tuhaf..
- Neyse, çay var mı çay ?

Sayamadığım o kadar çok ahım var ki sana, tırnağın kırılsa beni hatırla..

Her şey her gün biraz daha zorlaşıyor.. Ayrılığa alışmaya çalışırken , unutuyorum derken insanlar ve soruları bir kez daha yapışıyor boğazıma .. " a siz ayrıldınız mı ? canım ya. Neden peki"diye gevşek gevşek sormaları beni delirtiyor. Evet ayrıldık. Duymayan kaldıysa diye söylüyorum hayatında biride var yani o çok mutlu.Ben mutsuzum evet herkes hak ettiğini yaşarmış ben hak ettim acı çekmeyi kabul.Ama bu onunda yaşamayacağı anlamına gelmiyor yaşattıklarını yaşamadan ölmeyecek ! Gerçekten sevenin ahı tutarmış..Onu başkalarıyla gördükçe yüreğim,saçlarım,ellerim ah  ediyor ona ..